De Newfoundland is een sterke hond, en is gewend om grote ladingen te vervoeren en lange dagen te werken. Maar ze zijn vrij gelijkmatig en rustig. Deze honden hebben dagelijkse lichaamsbeweging nodig, maar zijn vaak blij dat ze meer ontspannen zijn. De Newfoundland is een groot, sterk hondenras uit Newfoundland.
Ze werden oorspronkelijk gebruikt als werkhond om netten voor vissers te trekken en hout uit het bos te halen. Ondanks de grootte van Newfoundland is deze vriendelijke en intelligente hond nogal volgzaam en kan hij zich graag aanpassen aan een huishouden. Het heeft echter wel tuinruimte nodig om te oefenen en idealiter toegang tot water. Houd uw Newfoundland in goede conditie door zijn voedsel te meten en hem twee keer per dag te voeren in plaats van altijd voedsel buiten te laten.
Anders raken jonge Newfoundlands, met rust gelaten, verveeld en destructief, en hun krachtige kaken kunnen je woonkamer letterlijk vernietigen. Wat bekend is, is dat Sir Joseph Banks, een Engelse botanicus, ergens aan het einde van de 18e eeuw verschillende Newfoundlands verwierf en in 1775 gaf George Cartwright ze een naam. Newfoundlands hebben een langdurige adolescentie van maximaal twee jaar, dus door hen op de juiste manier gehoorzaamheidsbegeleiding te geven, wordt een betere sociale omgang mogelijk gemaakt en wordt ongewenst gedrag zoals hinderlijk kauwen, springen en blaffen van verveling afschrikken. Net als andere hondenrassen met diepe bovenlijf kunnen Newfoundlands een opgeblazen gevoel en maagtorsie ervaren, wat een medisch noodgeval is.
In de 18e eeuw werd het Newfoundland naar Groot-Brittannië en Frankrijk gestuurd en werd al snel populair bij de Engelse zeelieden als scheepshond. Het ras werd zo bekend om zijn vermogen om waterredding uit te voeren dat twee Newfoundland-honden een verplicht onderdeel waren van de uitrusting op badmeesterstations langs de kust van Engeland. Een persoon die bijdroeg aan de heropleving van Newfoundland was Sir Edwin Landseer (1802-187), die het Newfoundland graag in zijn schilderijen opnam. Het krachtige, zwaar uitgebeende Newfoundland staat gemiddeld 26 tot 28 inch hoog en weegt 120 tot 150 pond en is sterk genoeg om een verdrinkende man uit een turbulente zee te slepen.
De grootste Newfoundland-honden wegen meer dan een verbazingwekkende 200 pond, hoewel de meeste ongeveer de helft zo groot zijn. De derde theorie is dat het Newfoundland het resultaat is van vele Europese rassen die rond de 15e en 16e eeuw zijn gekruist, waaronder de Pyrenese herdershonden, Mastiffs, en Portugese waterhonden. In hun geboorteland Newfoundland, Canada, helpen ze vissersnetten op te halen, waterreddingen uit te voeren, karren hout te vervoeren en andere soortgelijke klusjes te doen, volgens de Newfoundland Club of America (NCA). Zoals elke hond heeft Newfoundland vroege socialisatie-blootstelling nodig aan veel verschillende mensen, bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen op jonge leeftijd.
Newfoundlands (ook liefdevol Newfs of newfies genoemd) staan vaak op lijsten van de grootste hondenrassen en zijn sterk, met grote botten en gespierd, hun enorme hoofden rusten in de buurt van de heup van een volwassene of hoger om gemakkelijk te aaien. Poets de tanden van je Newfoundland minstens twee of drie keer per week om de opeenhoping van tandsteen en de bacteriën die erin op de loer liggen te verwijderen. Het Newfoundland komt oorspronkelijk uit de Canadese provincie Newfoundland, waar het als werkhond een rijke geschiedenis heeft.
